Door: Jim van Ingen
Zondag 11 November 07:00
Het is zondag ochtend, een stralende zon brand op mijn toch wat onwennige Hollands melkhuidje. Hoewel ik met opzet geen laptop heb meegenomen, wil ik toch even lekker op deze ochtend van mij afschrijven.
Ik hoor u denken “waar woont hij”, “waar is die zon”… wees gerust mensen! Hoewel ik mijn geen mooiere woonplaats als Lattrop kan bedenken, is het weerbeeld ook daar – net als enkele bestuurlijke zaken in de duivensport- kommer en kwel. Ik zit met mijn allerliefste vriendin heerlijk in Mexico op Playa del Carmen. Op dit moment kijk ik uit over de zee geflankeerd door hoge palmbomen en een wit strand; hopelijk brengt het wat extra.
EYE-Opener:
Gisteren had ik een eye opener! Het was niets bijzonders maar ik keek naar een potje water volleybal. Een groep van 8 mensen, een mooi gemengd gezelschap. Het waren allemaal vakantie-volleyballers, op twee na.
Deze twee tikten de een na de andere bal succesvol over het net.. en toen gebeurde het.
2 dobbers dreven af, 6 man over!
De toppers werden gedemotiveerd, gingen weg, 4 man dobbers over.
De dobbers groep groeide weer naar 6.
De toppers gingen verderop met 4 toppers verder.
Moraal van het verhaal: zoek competitie op gelijk niveau. Oneerlijk begonnen ze met 8 mensen, na een eerlijk deelname veld waren er maar liefst 10! Een van de dobbers voelde zich gedurende het spelletje goed genoeg om het bij de toppers te gaan proberen, zijn plek werd binnen no-time aangevuld bij de dobbers. Weer een extra!
DNA:
Duivensport heeft mijn inziens een DNA waar we niet aan moeten komen. Iedereen weet wanneer je aan DNA gaat sleutelen, je de raarste dingen ter wereld brengt met vaak een korte levensduur.
Bestuurlijk heeft de duivensport nu eenmaal een NPO. Een groot goed met een duidelijk vernieuwende visie. Een nieuwe groep mensen (secties, platforms en de werkgroepen) zijn in het leven geroepen om u, de leden, een rechtstreekse duivensportwaardige stem te geven. Een stem die meer, anno 2019, gehoord moet worden. Nou is dit niet een verandering die eigenlijk nodig had moeten zijn: maar men weet dat via de “traditionele” weg maar nauwelijks veranderingen door zijn gekomen.
Anno 2019, dat is een hele leuke start. Veel mensen hoor je altijd praten over, maar ik zit al 40 jaar in de duivensport en dit en dat. Zeker bij mij als jeugdliefhebber (26 jaar en vanaf mijn 13e houd ik duiven, vanaf 2009 postduiven) schieten dat soort opmerkingen als losse flodders langs mij heen. Alles wat we namelijk nu doen – vernieuwen- is enkele maanden tot 1 / 1,5 jaar oud. Liever ga ik in gesprek op inhoud en feiten, dan dat men mij met zulke opmerkingen in een hoek wil zetten. Bespaar u de moeite. De enige en meest recente noemenswaardige verandering was het electronisch constateren, en deze worden inmiddels al bijna uit de handel genomen.
Terug naar het DNA, het spelletje is simpel. We doen het hele jaar ons best, korven dan duiven in en die worden vervolgens op een losplaats tezamen losgelaten. Die vliegen dan allemaal gezamenlijk richting huis waarbij de slimsten de kortste route nemen en winnen. De winnaar wordt dan geroemd en krijgt – in tegenstelling tot veel andere sporten – voornamelijk en enkel de eer.
Zoals u allemaal weet waren er vroeger véél meer liefhebbers en duiven. In veel dorpen was een veelvoud aan liefhebbers. Grappig dat we in die geschiedenis boeken niets lezen over “Stayeren”. Wist u dat dat een fabeltje is? Het is bedacht door enkele fantasten (die daardoor zelf in een beter daglicht komen). Gelukkig laat bestuurlijk duivensport zich (nog) niet leiden door fabeltjes en zullen de ontwikkelingen met GPS ringen die na de vlucht zijn uit te lezen dit fabeltje onderuit trappen alsof het Nigel de Jong zelf is.
Mocht het anders zijn, pas dan – en niet eerder- zal er met deze feiten gehandeld moeten worden. Voorlopig houd ik alle uitslagen van de eenhoksraces in de gaten waarbij Stayeren een onbekend fenomeen blijkt te zijn, derhalve ook geen onderwerp van gesprek. Nu doen die stayer-pappa’s ook niet mee aan die vluchten(?) wellicht ligt daar de oplossing? Of is het Stayeren in/uit schakelbaar op commando?.
GPS ringen , ook dan kom je weer aan duivensport DNA. Men wil eventueel real-time de duiven kunnen volgen. Dat moet je niet willen, denk ik. De duivensport is gekend om de vraag “waar is ie” of “als ik vroeg zit komt hij uit die hoek” die spanning is de sleutel. Ik kan het mij wel indenken hoor “hij vliegt nu in Enschede dus ik zal zo eens even naar buiten lopen” maar denk niet dat het wenselijk is. Maar ik vind het wel een bere goede ontwikkeling met tal van mogelijkheden die je kan benutten ná de vlucht. Want het stelt je in staat om 2 keer een wedstrijd gevoel te krijgen op één wedstrijd. De traditionele wedstrijd zoals we hem nu kennen en de “Track & (T)race” wedstrijd waarbij je op allerlei manieren hebt kunnen gokken, of misschien wel een denkbeeldige finishlijn instelt voor alle duiven. Alles is mogelijk, ná het klokafslaan.
Ik zie mijzelf wel in ons gezellige verenigingslokaal zitten, kijkend naar een samenvatting van de wedstrijd onder het genot van een colaatje. Was mijn duif een kopvlieger tot 1 uur voor het einde of kwam hij toen pas op gang. Wàt een unieke ontwikkeling kan dat gaan worden! Èrg interessant , zeker als je jeugd en media wil gaan betrekken in de sport.
Daarbij zal het ook de kwaliteit van onze sportduiven enorm verhogen. Want als ik weet welke duiven een rechte lijn vliegen, ga je daarmee verder! Nederland als duivenland zal weer floreren.
Dan zie je (letterlijk) ook – naast het gevoel – dat het een sport is duif tegen duif. Dan maken de aantallen niet uit. Je wil zien hoe jouw duif raced tegen de concurrentie in de lucht. Dat is niet hok tegen hok, dat is duif tegen duif!! En dat is maar goed ook want de duivensport kan minder liefhebbers nòg wel (liever niet) verdragen, maar minder duiven (met meer werk) zou een doodzonde zijn denk ik.
Ik geniet nog even van mijn – naar ik zelf geloof – verdiende vakantie. Het Hollandse melkhuidje is inmiddels toe aan de “eerste smeerbeurt” van de dag. Een mooi moment voor een punt achter deze column.