Door: Gert Jan Beute

19 Juli 2019.

Enkele weken geleden werd mij gevraagd of ik een wekelijkse of twee wekelijkse column zou willen schrijven voor de internet versie van het Neerlans postduiven orgaan.

Natuurlijk wist ik dat het bestond maar ik moet eerlijk zijn ik keek er nooit op, ik vind dat het ook te weinig in de aandacht gebracht is op of in andere media. Dus eerst maar eens op mijn gemak rondgekeken. Eenmaal aan het rondneuzen bleef ik lezen eigenlijk, het blijkt echt een verrijking te zijn voor de duivensport. En heb besloten er wel een “stukje”voor te willen maken. Of het iedere week gebeurt weet ik niet hoor, ik ben een druk bezet mens en heb wel eens wat andere zaken aan mijn hoofd, maar ga in ieder geval proberen zo vaak mogelijk een column te schrijven.

Nu komen we gelijk al bij het eerste punt “een Column” , het woord Column duid voor mij op een goed geschreven, scherp maar vooral in hoogstaand Nederlands geschreven stuk over iets wat de schrijver bezighoud.

 

Nu moet u bij mij enkele dingen niet verwachten en hoogstaand Nederlands is daar èèn van. Ik schrijf zoals ik praat. In een taal die voor iedere duivenmelker te begrijpen is ik noem het Beute,s Jip en Janneke stijl. En ik mag graag lange zinnen met veel komma,s gebruiken. Maar gaat het daar om? Bij enkele andere schrijvers in ons landje wel, mooie zinnen en dure woorden. Maar we schrijven over duiven sport ! De sport voor de gewone man toch, we hebben leden in onze sport die hoog begaafd zijn, maar ook mensen die wat minder hoog ontwikkeld zijn. Mijn stukjes zullen voor iedereen te begrijpen zijn. En het gaat niet om die mooie teksten… het gaat om teksten waar u als lezer wat aan heeft, of in ieder geval ergens over na laat denken.

 

U zult in de toekomst ook merken, dat ik een duidelijke mening heb, waar ik me niet snel van laat afbrengen. Als er een onderwerp is, waar duidelijk uit onderzoek blijkt dat ik het fout heb of zie zal ik dat ook gelijk toegeven. Maar zolang het tegendeel niet bewezen is heb ik gelijk. Mijn schrijfstijl is soms wat hard, u kunt er van schrikken. Ik heb een hard en direct oordeel over diverse onderwerpen in onze sport. Ik denk een soort Louis van Gaal, “zijn jullie nu zo dom of ben ik nu zo slim” was een uitspraak die ook bij mij gezegd zou kunnen worden.

 

Veel van mijn onderwerpen zullen gaan over selectie/ selecteren van onze duiven. Ik heb daar een zeer sterke mening over, en eigenlijk is die mening steeds sterker geworden. Ik denk dat met bepaalde types kunt kweken die voor bepaalde afstanden geschikt zijn. Ik zal dan schrijven over de bouw van een duif, het gewicht/omvang , het type, de verschillen per afstand, de vleugels, pluimen, spieren, stuit, ogen en hoe dit te zien en te herkennen.

 

Een paar dingen zullen u in de loop van de tijd gaan opvallen, op de kortste afstanden zijn andere zaken veel belangrijker dan de bouw van een duif. We spreken dan o.a over motivatie, oriëntatie en het systeem van de liefhebber. Maar ook de ligging van het hok, en hoe de wind dat weekend blaast. Mijn mening is dat dat op de kortste afstanden iedere duif wel een vroege of een paar vroege prijzen kan winnen met een slechte tot heel slechte bouw. Laten we zeggen dat de duif de eerste 1,2,3 uurtjes met zijn kop vliegt. Dus de drang naar huis en zijn verstand. Maar hoe verder de afstanden zijn, hoe langer het vliegen is( op èèn dag) des te belangrijker de bouw gaat worden. Na enkele uren vliegen wil een duif misschien nog wel naar huis, maar krijgt hij last van pijntjes omdat zijn lichaam hem in de steek laat.

Maar daarover dus regelmatig terugkerende onderwerpen. En zoals ik al zei, ik heb daar een mening over, die staat als een huis. Vaak zal het in twijfel getrokken worden, vaak zal gezegd worden: ja, die duif toen bij meneer Jansen had ook een zwakke bouw maar deed het wel. U zult merken in de gesprekken die u over deze column krijgt, men met uitzonderingen komt of met iets van horen zeggen. Wanneer ik de duif in handen krijg, zal ik zeggen wat ik er van vind. Een voorbeeld even snel tussendoor, Solange van Verkerk. Een super duif. Ik hoorde dat deze duif een zeer slechte stuit had, toen ik de duif in handen kreeg bleek althans voor mij dat de duif een andere stuit heeft dan vele toppers maar geen slechte, het zijn langere botjes in de vorm van een driehoek ( piramide), door sommigen zal dat worden gezien als slecht, bij mij wat betreft deze duif als “anders, maar niet slecht”. Ook zult u vaak horen in de gesprekken dat iemand een duif aan mij aanbood en dat ik zou hebben gezegd : een slechte duif. Soms blijkt dat ik de duif nooit gezien heb, soms blijkt het een duif te zijn die ik een 7,5 half gaf( dat is toch een goed cijfer ik kreeg hem niet op school hoor) , en meestal is het gewoon niet waar wat men zegt. Ook weer even een klein voorbeeld: We waren in Rummen Belgie, daar kwamen een groot aantal liefhebbers aan de tafel met enkele van hun duiven. Er was een oudere heer bij, die boos werd toen ik de duif matig vond en hem maar een zesje gaf. De beste man vertelde dat ik er niets van wist, de duif had 8 eersten gewonnen. Dat was even schrikken voor mij natuurlijk, 8 eersten en ik geef hem een 6 wauw. Maar omdat de man een straat verder woonde, vroeg ik hem even naar huis te gaan en de uitslagen of prestatie lijsten te halen. Toen werd het stil. De man maakte plaats voor de volgende, maar ik kan het dan niet laten om te zeggen; ga nu even naar huis en haal de uitslagen, ik heb het fout, wil het graag zien en zal dan zeggen hier tijdens het forum dat ik het fout had. De man twijfelde nog even en zei, 8 eersten. Ik weer; Waar dan? Op mijn hok, vertelde de man. Oké nu werd het al anders, op zijn hok. En de tweede vraag hoefde ik al niet te stellen, de man antwoordde, ja, 8 keer mijn eerste, ik sta net niet op de uitslag…. , tja. Het was dus een slechte duif, de duif arriveerde 8 keer als eerste bij de man, die in het lokaal niet op de uitslag staat. En hoe vaak gebeurt dat niet, in het openbaar bij een keuring dat ik aangeef dat het in mijn ogen niets is, dat dan de eigenaar vanuit de zaal zegt: het is mijn beste Beute, je hebt het fout. En ik kan het niet laten, ik kijk zoiets altijd na, of vraag in de pauze een lid uit het bestuur het even op te zoeken. Fout is fout, dan geef ik het ook toe, maar … u snapt hem

 

In de stukjes die ik ga schrijven komen ook andere onderwerpen heel vaak voor, o.a de verzorging van de duiven, het geven van een bad, luis behandelingen, bezoek aan een duiven dokter. Maar ook over voeding, welke voeding wanneer , en zelfs welk merk. Ik zeg zoals ik het zie, en het is waar tot dat het tegendeel bewezen is.

 

Ik zal ook schrijven over fouten die ik of anderen gemaakt hebben, fouten die u dus in principe niet meer hoeft te maken. Ik schrijf over alles he, dus ook de enorme blunders die hier gemaakt zijn, of die ik uit de praktijk weet van anderen.

 

En veel discussie in uw vereniging zal ontstaan over mijn mening wat betreft: moderne duivensport tegenover de ouderwetse ideeën. Ook dat kan soms nogal eens wat gekwaak geven.

 

Verder zal ik ruim aandacht geven aan eigen hok, u kijkt mee over mijn schouder zeg maar. Voor sommigen verschrikkelijk, voor anderen geweldig. Ik had het net over van Gaal, soms lijk ik ook wel op  Paul de leeuw… u kijkt naar hem op tv en vind hem of geweldig of u zet gelijk een andere zender op, meer keuze is er bij Paul niet, en waarschijnlijk ook niet bij mij.

 

Tot volgende week