Door Bert Braspenning
Vrij nieuw binnen de duivensport is het spel met de late jongen. De liefhebbers die daar mee bezig zijn hebben hun jongen, die in oktober geboren zijn, al geruime tijd rond vliegen. Ondanks eventuele problemen met de roofvogels moeten deze late jongen naar buiten. Ze moeten trainen en krijgen daardoor ook te maken met de hardheid van de natuur. Roofvogels moeten namelijk ook eten en zoals wij allen weten gaat hun voorkeur uit naar een niet te versmaden duivenboutje. De late jongen worden daardoor wel oplettender en houden alles perfect in de gaten. Eenmaal kennis gemaakt met een onverwachte aanval van een roofvogel zullen ze al heel snel door hebben dat het hok de veiligste plek is. De baas doet er dus goed ze te laten trainen met open hok. De winterkwekers hebben zo om en nabij de kerstdagen de eerste eieren uit zien komen zodat hun jonge aanwinsten in de eerste dagen van 2018 geringd konden worden. Hopelijk heeft dat geen al te grote problemen opgeleverd. Waarom problemen? Het is al jaren een goed gebruik dat in Nederland de ringen tussen Kerst en Nieuwjaar bij de administrateurs worden afgeleverd zodat zij 1 januari de ringen kunnen leveren aan degene die ze dringend nodig hebben. Van dat jarenlange gebruik moest nu afgeweken worden omdat de ringen fabrikant niet tijdig kon leveren wat zonder meer een slechte zaak is. Volgens de berichten zouden de laatste ringen per 12 januari afgeleverd worden en de liefhebbers die dringend ringen nodig hebben konden daarvoor een verzoek indienen om in ieder geval 1 januari een aantal ringen toegewezen te krijgen. Of dat grote problemen heeft gegeven is mij niet bekend. Voor ons is het in ieder geval geen probleem. Wij hebben de kweekduiven op 28 december bijeen gezet en als de eieren uitkomen zullen de ringen wel geleverd zijn. De duiven kwamen trouwens prima op tijd met eieren. Na 12 dagen hadden twee koppels nog niet gelegd, grote vraag is of een van de duivinnen nog wel legt. Ze zit namelijk al enkele dagen vast op het nest maar geen ei, ze staat wel open maar ik vrees met grote vrezen dat het mis gaat. Het andere koppel liet zich in het begin uit hun broedhok jagen, die doffer heeft meteen al een kruisje achter zijn naam. Ik houd er beslist niet van dat duiven zich uit hun broedhok laten jagen, het is een nieuw gevormd koppel en de doffer is pas 1 jaar oud. Het is een kleinzoon van de beroemde “Harry” maar dat zegt dus ook niet alles
Een deel van de eieren gaat naar de vliegduiven
Voedsterkoppels bezitten we niet en als we dus wat meer jongen van de kwekers willen hebben zullen we daarvoor de vliegduiven moeten inschakelen. Mijn zoon Marco heeft zijn vliegduiven gelijk gezet met de kweekduiven die allemaal bij mij zitten, daarvan gaan dus een aantal eieren naar Marco. Zodra dat gebeurt ga ik mijn vliegduiven koppelen zodat een deel van de tweede ronde eieren van de kwekers daar onder gelegd kunnen worden. Op die manier pakken we van de beste vliegduiven enkele jongen plus dat we in korte tijd vier jongen van de kwekers hebben als alles tenminste loopt zoals we hopen. Ja, zo zijn we denkelijk allemaal op onze eigen manier bezig met de bedoeling ook dit jaar weer een aantal bruikbare duiven te kweken waar we plezier aan gaan beleven en waarmee we onze kolonie kunnen versterken. Zo ben ik al 70 jaar bezig, ik ben nog steeds geen wereldkampioen maar ondanks de nodige tegenslagen beleef ik al die jaren enorm veel plezier aan mijn duivenhobby. Helaas is er nu de eerste tegenslag van dit kweekseizoen. Bij een nieuw kweekkoppel, bestaande uit mijn beste kweekduivin inmiddels acht jaar oud en een eenjarige beloftevolle doffer, is de buurman op bezoek geweest. Wat ik niet eerder met die buurman heb meegemaakt gebeurde nu wel. Hij had schijnbaar zo een behoefte aan broeden dat hij heeft geprobeerd op de eieren van mijn beste kweekduif te gaan zitten. Dat werd uiteraard niet geaccepteerd en dat werd knokken. ‘s Morgens lagen de twee eitjes naast de broedschaal beide met en deuk dus kon ik niets anders doen dan ze weggooien. Wel heb ik er direct twee stenen eitjes onder gelegd waarop ze nu zitten te broeden. De buurman doffer zit opgesloten en dat is ook een situatie waar ik niets van wil weten maar voorlopig laat ik dat even zo. Zodra een deel van de eieren naar Marco gaan zal ik ook de stenen eitjes weghalen zodat een aantal kweekkoppels gelijktijdig beginnen aan de voorbereidingen van hun tweede nest. Nu is het enkele dagen wachten om te kunnen bekijken of alle eieren bevrucht zijn. Ik moet u zeggen dat mijn vliegduiven er ook duidelijk aan toe zijn om gekoppeld te worden. Dat zal hoogstwaarschijnlijk zondag de 14e januari worden. Het geeft mij een goed gevoel dat de kweekduiven nu gekoppeld zitten, geen problemen gehad met vechtpartijen en dan toch gebeurt het dat een doffer, overigens een hele goede kweker, het nest van zijn linker buren heeft vernield. Ondanks de koude kan ik het toch opbrengen om weer wat langer bij de kwekers te vertoeven en ook in het schoonmaken van de hokken krijg ik weer wat meer plezier. Het leeft weer op het hok en we hebben weer wat meer tijd nodig voor de verzorging. Per 1 januari gaat alles weer wat meer op vaste tijden wat goed is voor de duiven en zeker ook voor de baas. ’s Morgens bij het opstaan voelt alles wat stijf maar als ik klaar ben met de verzorging van de duiven voel ik me een stuk fitter. Aan het einde van de maand wil ik weer wat vroeger beginnen met de verzorging en dat houdt in dat ik ook een uurtje eerder uit bed moet en dat zal niet meevallen.
DE VERZORGING
Ik weet nu al dat die anders gaat worden dan voorheen. De duivinnen komen ’s morgens niet meer los. In het vliegseizoen begon ik ‘s morgens om 7 uur. Dat doe ik beslist niet meer het is me gewoon te vroeg. Ik heb besloten om zodra het kan de doffers om 8 uur los te laten, dan ben ik om half tien helemaal klaar. In de middag gaan de duivinnen er om half vier uit en ik hoop dat ze hun trainingsarbeid snel anderhalf uur vol kunnen houden . Om vijf uur krijgen ze eten en mogen de doffers een uur buiten. Als de jongen bij de ouders vandaan zijn mogen ze in de ochtend een uurtje buiten. Zodra ze ouder zijn en goed rondom het hok vliegen gaan ze er twee maal per dag uit. In de ochtend van 9 tot 10 uur en in de middag van 6 tot 7 uur maar dan leven we al in april. Tot die tijd zal ik het per dag bekijken maar voorlopig blijven alle duiven binnen. Sinds eind oktober zijn ze niet meer buiten geweest en zo blijft dat tot half februari. Per 1 maart gaat alles weer op de minuut nauwkeurig. Mijn zoon zegt wel eens: “Pa hoe heb je dit in hemelsnaam 70 jaar vol kunnen houden!”